Wat zou het toch mooi zijn als ik kon vliegen zoals een meeuw. De mooie uitzichten van bovenaf. De snelheid van het zweven door de opstijgende lucht. Heen vliegen waar je wil, zonnige plekken, mooie plekken en hogere, schonere lucht inademen. Ik zou de winters door maken bij de mediterrane gebieden en de zomers hier in de Nederlandse luchten. Nederland, perfect dat zeker niet maar het is mijn thuis. Daar waar ik uit, het ei ben gekomen. Het is een klein land, zeker in vogelvlucht. Klein maar met veel mooie plekken waar je tot rust kunt komen, genietend door te dobberen op het lekkere water. Af en toe een duik onder water voor een hapje zeewier of een lekker visje als ik zweef. Dan hoor je de lucht om mij, vleugels, mijn veren houden mij veilig in de lucht. Wat ik niet fijn vind is tegen de wind in vliegen, dat gaat minder snel. Het mooiste is telkens op mijn vertrouwde plekjes terug te komen daar te zweven en te dobberen.
Hoge vlucht, vrijheid
Zon op vleugels, wind zingt
Thuisland roept zachtjes